Historia tuneli i murów

Tunele Podziemne

Na początku XX wieku pod wzgórzem zamkowym został przekopany tunel, który łączył stronę wschodnią z zachodnią częścią wzgórza zamkowego. Jest to tzw. tunel „długi” lub „austriacki”. Został zbudowany z cegły, ma gruszkowaty przekrój. W tunelu tym znajduje się studnia, która pierwotnie dostępna była z dziedzińca zamkowego.

W latach 1940 – 1944 Niemcy rozbudowali tunel austriacki pod wzgórzem zamkowym . Wydrążyli tunel o kierunku północ – południe, który został obudowany betonowymi krążynami i jest nazywany  „tunelem poprzecznym”.  Obydwa tunele  w czasie okupacji niemieckiej służyły jako schrony przeciwlotnicze, a wejście do nich prowadziło z dziedzińca zamkowego. W latach 80-tych XX w. przeprowadzono prace zabezpieczające konstrukcje tuneli, zrekonstruowano niektóre fragmenty. Obecnie tunele ze względów bezpieczeństwa nie są udostępniane dla zwiedzających.

Mury Obronne

Basteja i Mury Obronne

Przy północno-wschodniej krawędzi wzgórza zamkowego zachował się około 6 metrowej długości fragment muru obwodowego z przylegającą do narożnika wieży basteją. Mur i basteja pochodzą z okresu odbudowy zamku po pożarze w 1503 roku. Basteja była elementem flankującym obwód obronny, wybodowana jest na planie koła o średnicy ok. 4,5m.