[Spot reklamowy – projekt i realizacja Berrylife s.c.Kraków]
ZDJĘCIA Z OTWARCIA WYSTAWY
http://muzeum-zamek.pl/w-krolewskim-miescie-oswiecimiu-otwarcie/#more-4205
———————————————————————————————————————————————————————
Pierwsza część wystawy stałej, powstałej na bazie posiadanych muzealiów, prezentującej wnętrza mieszkalne obrazujące życie przedwojennego Oświęcimia, została zaprezentowana w grudniu 2008 r.
Od tej pory rozpoczęły się prace nad tworzeniem dalszej części wystawy stałej, gromadzenie zbiorów i materiałów, kwerendy w muzeach, archiwach oraz wśród mieszkańców miasta. Nieocenioną pomoc w tej pracy przynieśli kolekcjonerzy i pasjonaci historii miasta, wśród których należy wymienić Tadeusza Firczyka, Mieczysława Jakuczka, Łukasza Szymańskiego, Mirosława Ganobisa. Dzięki współpracy z mieszkańcami, Archiwum Państwowym O/Oświęcim, oraz różnymi muzeami, mogła powstać wystawa „W KRÓLEWSKIM MIEŚCIE OŚWIĘCIMIU”.
Nowa wystawa stała
Projekt aranżacji nowej wystawy stałej został opracowany przez Annę Skołożyńską – Ciecierę reprezentującą firmę ASC Studio Projektowania Muzeów i Wystaw, Warszawa. Scenariusz wystawy przygotowały Wioletta Oleś oraz Dorota Mleczko, którego głównym założeniem było stworzenie przestrzeni ekspozycyjnych ilustrujących najważniejsze wydarzenia historyczne miasta. Ramy czasowe ekspozycji to okres autonomii galicyjskiej aż do wybuchu II wojny światowej w 1939 r. Był to czas prosperity dla miasta, czas charakteryzujący się rozwojem przemysłu, handlu, komunikacji przy równoczesnym wzroście świadomości obywatelskiej i rozwoju kultury. Miasto Oświęcim było wówczas areną ważnych wydarzeń historycznych, a ponadto miejscem pokojowego współegzystowania dwóch kultur: żydowskiej i katolickiej.
Nowo powstała ekspozycja mieści się w czterech salach wystawowych oraz przedsionku usytuowanych na parterze zamku oświęcimskiego.
Aranżacja pierwszej sali prezentuje walory przedwojennego, galicyjskiego miasta Oświęcimia pod względem architektonicznym. Na jednej ze ścian została odwzorowana elewacja apteki – Drogueryji Romana Mayzla mieszczącej się w Rynku Głównym pod nr 3. Dalej jako kontynuacja wystawy przedstawiono miasto w formie multimedialnej projekcji, gdzie wykorzystano materiały ikonograficzne oraz fragmenty filmu z 1938 r. dokumentującego sprowadzenie do Polski relikwii św. Andrzeja Boboli. Na ścianach rozmieszczono panele graficzne z mapami, dokumentami, zdjęciami prezentującymi Oświęcim w tamtym okresie. Ekspozycję uzupełniają archiwalia i muzealia informujące o działającym w mieście magistracie, starostwie oraz innych urzędach państwowych.
Sąsiednia sala to ekspozycja gdzie została zaprezentowana sfera życia publicznego miasta. Najważniejsze placówki działające w mieście takie jak: wojsko, kolej, straż pożarna, poczta, mają swoje miejsce w przestrzeni wystawy poprzez przyścienne panele na których umieszczone są muzealia w formie dokumentów oraz zdjęć.
Kolejna część wystawy prezentuje oświęcimski przemysł na przełomie wieków. Na dużych grafikach można zobaczyć Fabrykę Wódek i Likierów, Fabrykę Maszyn i Samochodów „Oświęcim – Praga”, Fabrykę Maszyn Rolniczych. Prezentowane muzealia to przede wszystkim dokumenty papierowe i ikonograficzne takie jak: etykiety na butelki, druki firmowe, reklamy. Ekspozycja ma charakter industrialnego wnętrza łączącego elementy stalowe z grafiką oraz szkłem.
Ostatnia sala dotyczy życia publicznego Oświęcimia, doby autonomii galicyjskiej na czele z różnorodnymi organizacjami społecznymi i sportowymi takimi jak np. harcerstwo, Kadimah, Towarzystwo Gimnastyczne Sokół czy Towarzystwo Polskiej Szkoły Średniej w Oświęcimiu.
Na wystawie ważnym punktem ekspozycji jest prezentacja szkolnictwa podstawowego w mieście. Oprócz dokumentów, widz może posłuchać prezentacji filmowej z nagranym śpiewem chóru młodzieży szkolnej z Oświęcimia z 1938 r. W tej sali, dzięki zainstalowanym tubom dźwiękowym, można również wysłuchać wypowiedzi świadków historii miasta wspominających dobre i gorsze momenty z życia przedwojennego Oświęcimia.
Końcowa strefa ekspozycji – przedsionek, została przygotowana jako kącik edukacyjny dla dzieci. Na umieszczonych panelach najmłodsi mogą rozwiązywać rebusy i zagadki historyczne, układać puzzle lub budować wieżę zamkową. W tym samym czasie dla opiekunów przygotowano panel dotykowy dzięki któremu będą mogli zapoznać się z ofertą muzeum.
Muzeum Zamek w Oświęcimiu ma za zadanie przybliżanie współczesnym i przekazywanie nowym pokoleniom dziedzictwa przeszłości miasta Oświęcimia i okolic. Mamy nadzieję, że nowa wystawa stała dopełnia przekaz związany z historią naszego miasta.
Muzeum pracuje nad wzbogaceniem swej kolekcji, z czym wiąże się nieustanne poszukiwanie nowych eksponatów i pamiątek związanych z historią Oświęcimia, które posłużą do stworzenia kolejnych wystaw prezentujących bogatą i ciekawą historią miasta.
Na wystawie „W KRÓLEWSKIM MIEŚCIE OŚWIĘCIMIU” zostały wykorzystane materiały od prywatnych kolekcjonerów i instytucji publicznych. Wszystkim serdecznie i gorąco dziękujemy za wsparcie i pomoc:
Elżbieta Skalińska – Dindorf
Alicja Złahoda – Zielińska
Tadeusz Firczyk
Józef Gonciarczyk
Łukasz Szymański
Waleria Warlich
Mieczysław Jakuczek
Elżbieta Bałaj – Wilkosz
Janina Paszek
Jan Ptaszkowski
Jarosław i Karol Ptaszkowscy
Zbigniew Laszczak
Mariusz Kawczak
Aleksander Skotnicki
Ochotnicza Straż Pożarna w Oświęcimiu
Związek Harcerstwa Polskiego w Oświęcimiu.
Archiwum Państwowe w Katowicach Oddział w Oświęcimiu
Filmoteka Narodowa
Polskie Radio
Żydowskie Centrum Edukacyjne
Biblioteka Jagiellońska
Szkoła Podstawowa nr 1 im. Królowej Jadwigi w Oświęcimiu
Muzeum Narodowe w Krakowie
Muzeum Farmacji UJ Collegium Medicum w Krakowie
Muzeum Zamek w Oświęcimiu
Wywiady:
Janina Paszek
Eugeniusz Daczyński
Mieczysław Jakuczek
Stanisława Iwińska
Emilia Gonciarczyk
Jan Knycz
Julian Witalski
Zbigniew Laszczak
Krótka historia muzeum:
Muzeum Zamek w Oświęcimiu jest młodym muzeum, uchwałą z dnia 30 września 2009 r. o powołaniu nowej samorządowej instytucji kultury w mieście, rozpoczęło działalność i z dniem 1 stycznia 2010 roku otwarło swoje podwoje dla zwiedzających.
Jednakże już wcześniej, wielokrotnie podejmowano kroki zmierzające do utworzenia muzeum, które nie tylko gromadziłoby pamiątki przeszłości, ale jednocześnie badało i upowszechniało historię miasta, jego tradycję i zwyczaje. Gorącymi zwolennikami utworzenia muzeum byli kolekcjonerzy oraz mieszkańcy miasta zgromadzeni w Towarzystwie Miłośników Ziemi Oświęcimskiej, którzy od lat 50-tych orędowali za powstaniem takiej instytucji.
W 1992 r. władze miejskie zdecydowały o utworzeniu Muzeum Ziemi Oświęcimskiej, a w 1993 r. Rada Miasta podjęła uchwałę intencyjną dotyczącą woli utworzenia Muzeum na zamku.
W kwietniu 1994 Towarzystwo Miłośników Ziemi Oświęcimskiej przekazało nieodpłatnie 147 eksponatów do Zbiorów Historycznych Ziemi Oświęcimskiej, zalążka przyszłego muzeum. Powstała ekspozycja na paterze zamku, która została udostępniona zwiedzającym w dniu 3 maja 1994 r. W ówczesnym czasie Zbiory działały pod egidą Miejskiego Ośrodka Kultury, który w 1996 r. został połączony z Zakładowym Domem Kultury Zakładów Chemicznych Oświęcim. Z połączenia obu instytucji zostało utworzone Oświęcimskie Centrum Kultury. Zbiory Historyczno-Etnograficzne (nowa nazwa od 1997 r.) działały na zamku, powiększały swoją kolekcję eksponatów przy dużym zaangażowaniu Elżbiety Skalińskiej – Dindorf (byłego kierownika oświęcimskiego oddziału Archiwum Państwowego w Katowicach) oraz Włodzimierza Palucha.
Tworzenie ekspozycji stałej
W 2006 r. ukończono remont zamku, który miał stać się siedzibą przyszłego muzeum.
Władze miejskie zatrudniły dr Katarzynę Barańską, której zlecono opracowanie koncepcji aranżacji wnętrz zamku oświęcimskiego. Projekt plastyczny powstał pod kierunkiem plastyka, Tadeusza Smolickiego. Autorzy projektu przyjęli zasadę, że podstawą urządzania sal wystawienniczych w zamku oświęcimskim będą Zbiory Historyczno – Etnograficzne.